Wijkteams: kind en badwater?

Posted on 15-02-2019 in Actueel, Nieuws, ROS

COLUMN MATHIJS ZWIER

Pauline Meurs, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS), schreef onlangs in Het Financiële Dagblad een column over wijkteams: ‘Inzet wijkteams is goede stap voor zorg, maar heeft wel aanpassingen nodig.’ Aanleiding was de publicatie van het Cultureel Planbureau (CPB) over wijkteams. Meurs heeft groot gelijk met haar reactie op dit onderzoek. Ze bekritiseert de kostenbesparing op korte termijn en ondersteunt het belang van een integrale benadering. We zien echter nog een belangrijke sleutel voor verbetering van de hulp en ondersteuning met bewoners: de waardevolle samenwerking van wijkteams met de eerstelijnsprofessionals.

Wijkteams hebben inmiddels goede stappen gezet naar meer passende zorg en ondersteuning in de buurt. Wijkteams kunnen ook de sleutel zijn naar inwonersinitiatieven. Juist vanuit hun actieve werkwijze dichtbij de mensen. Op vele plaatsen in bijvoorbeeld Utrecht is dit al te zien. Eerstelijnsprofessionals en wijkteams weten elkaar te vinden en werken samen met de inwoners.

Toename wijkcoöperaties
De verwachting is dat hulp dichtbij in de komende jaren vanuit allerlei initiatieven versterkt zal worden. Onder meer vanwege de toename van wijkcoöperaties opgezet door bewoners en de wens dit óók met (wijk)partners te organiseren. De eerstelijnsprofessionals geven hierbij gehoor aan de transitie van ziekte en zorg naar gezondheid en gedrag. Zij onderkennen hierbij dat gezondheidsvraagstukken niet enkel op te lossen zijn in het medisch domein.

Transformatie
Nadrukkelijk samen optrekken in de driehoek van inwoners, welzijn & gezondheid(zorg) leidt tot het vergroten van de bekendheid van elkaars perspectief. En tot welzijn en zorg dichtbij, die aansluit op wat de inwoner echt nodig heeft. We spreken over ‘positieve’ gezondheid en alle levensdomeinen. Dit is een transformatie, die mogelijk vele jaren in beslag gaat nemen, maar noodzakelijk lijkt.

Duurdere hulp
Tot slot stelt Meurs terecht de vraag of je beleid al na twee jaar kunt evalueren. De eerste jaren van experimenteren met wijkteams hebben ons veel geleerd. Bij grotere investering aan de ‘voorkant’ (Wmo) kan niet zomaar worden beweerd dat de zorg daardoor in zijn geheel (Wlz/Zvw) duurder wordt. Uit evaluaties van schuldhulpverlening of geestelijke gezondheidszorg weten we inmiddels dat vroegsignalering en snelle doorverwijzing naar de juiste hulp op de juiste plek intensief gebruik van ‘duurdere’ hulp in een later stadium zelfs kan verkleinen.

Matthijs Zwier

Lees hier de column van Pauline Meurs

(Foto: Shutterstock)

Mathijs Zwier is senior adviseur bij Raedelijn.
Deze column is met toestemming overgenomen.

Volg ons