Recent is de zorgstandaard ADHD uitgebracht. Deze zorgstandaard brengt de adviezen samen van alle richtlijnen van alle bij ADHD-zorg betrokken organisaties, zoals huisartsen, jeugdzorg en de ggz. De zorgstandaard biedt de zorgverlener concrete handvatten om met de patiënt de behandeling individueel vorm te geven. Ook de informatie over ADHD op de site de Thuisarts is uitgebreid.

De zorgstandaard ADHD is beschikbaar op GGZ Standaarden.nl. Voor patiënten en hun ouders staat op de site Thuisarts.nl eveneens extra informatie over ADHD.

Signalering, herkenning en diagnostiek
De zorgstandaard geeft handvatten hoe onderdiagnostiek te voorkomen door signalen te herkennen die op ADHD kunnen wijzen én hoe met eenvoudige vragenlijsten op de mogelijkheid van ADHD te screenen. Anderzijds kan overdiagnostiek worden voorkomen door de diagnose te stellen op basis van gestructureerde interviews met het kind en de ouders, en bij voor­keur ook met een andere volwassene die het kind kent, zoals de leerkracht.

Duidelijkheid over behandeling
Wanneer zet je bij ADHD psychotherapie in, wanneer medicijnen en wat kan er nog meer? De zorgstandaard bevat enkele stroomschema’s wanneer welke behandelvorm in aanmerking komt. Bij lichte vormen volstaat vaak voorlichting en het geven van adviezen. Bij meer ernstige ADHD komt intensievere behandeling in aanmerking. Dat kan medicatie zijn, maar ook training of psychotherapie.

Geen protocol
De adviezen en stroomschema’s in de zorgstandaard geven aan of en zo ja wanneer iets werkt. De zorgstandaard is overigens géén protocol. Centraal staat het begrip matched care: de zorgstandaard biedt de zorgverlener concrete handvatten waarmee hij in samenspraak met patiënt (en naasten) de behandeling individueel vorm kan geven. Doel is dat de patiënt kan omgaan met de problemen die hij door ADHD in het dagelijkse leven ervaart. De behandeling moet gericht zijn op het bereiken van een persoonlijk doel: hoe krijg je meer grip op je leven en vergroot je je eigen veerkracht?

(Foto: Shutterstock)