Stop met doktertje spelen

Posted on 09-06-2014 in Jurriën Wind

Daar waar ik het eens voor het zeggen had, mijn eigen spreekkamer, daar dreigt de zeggenschap nu overgenomen te worden door de zorgverzekeraar. Dit is een zeer zorgwekkende situatie. Mijn autonomie als huisarts staat op het spel en daarmee ook de kwaliteit van wat er in mijn spreekkamer gebeurt: mijn medisch handelen.

Bij mij rinkelen al enige tijd de alarmbellen: PATIËNTENZORG VAN EN DOOR DE HUISARTS IS IN GEVAAR! Dit jaar is er in mijn praktijk een nieuw computerprogramma gekomen. Nu heb ik een ander HIS. Switchen van systeem is een mega-operatie voor een huisartsenpraktijk. Zelf was ik er niet zo’n voorstander van, maar omdat mijn voormalige HIS niet goed kon communiceren met de zorgverzekeraar, is er toch toe besloten.

Driemaandelijks lever ik talloze gegevens van patiënten anoniem (hoe lang nog anoniem?) aan. Doe ik dat niet, dan draait de zorgverzekeraar mogelijk de geldkraan dicht en komt mijn praktijkvoering (patiëntenzorg) in gevaar. Een onzekere, afhankelijke positie.
Huisartsgeneeskunde is maatwerk: iedere patiënt wordt door ons (huisartsen) individueel behandeld. Zo is het mogelijk dat de een de ene behandeling krijgt, terwijl een ander (met dezelfde diagnose of kwaal) een andere therapie krijgt voorgeschreven. Maatwerk dat we kunnen leveren door – de context van – onze patiënten te kennen. Aan deze kennis gaat de zorgverzekeraar voorbij. Deze kennis valt ook niet in geld of een tijdseenheid uit te drukken; zorgverzekeraars denken in mijn ogen alleen maar in geld (of tijd).

Veel in ons vak is gestandaardiseerd. De Nederlandse NHG-standaarden worden wereldwijd geprezen vanwege hun onderbouwing en kwaliteit. Veel is ook geprotocolleerd en kan aan onze medewerkers (assistentie, praktijkondersteuning) worden gedelegeerd. Gedegen opleidingen zijn nodig om in de huisartsenij te kunnen werken. Zelf heb ik negen jaar gebuffeld totdat ik huisarts was. Mijn vak is een heel mooi, maar ook moeilijk vak. Een vak dat je niet zomaar in de vingers hebt.

Omdat wij ons vak zo mooi geprotocolleerd hebben, en hierin transparant zijn, is het mogelijk de denkfout te maken dat huisartsgeneeskunde standaardwerk is. Dat iedere patiënt – door het protocol maar te volgen – behandeld kan worden volgens vaste patronen (het protocol). Zo is het niet, zo gaat het ook niet. Maatwerk is het. Binnen de doktersberoepen is dat van huisarts een van de lastiger vakken waarin werken met onzekerheden belangrijk en ook moeilijk is. Steeds meer krijg ik het gevoel dat de zorgverzekeraar weet – denkt te weten – hoe het moet en voor mij bepaalt wat ik moet doen. De autonomie vloeit weg, de zorgverzekeraar speelt doktertje. Ik weet niet hoeveel artsen er bij een zorgverzekeraar werkzaam zijn, maar ik denk dat het merendeel van de mensen daar toch een meer bedrijfsmatige of economische achtergrond heeft.

Het is prima om op het geld te letten en zuinig te zijn; alleen huisartsen werken al járen zuinig. Ook daarin voorzien onze NHG-standaarden. Veel valt daar niet te winnen. 90 Procent van de gezondheidsklachten wordt door huisartsen voor ongeveer 10 procent van de kosten opgelost. Laat dat zo blijven. Laat ons gewoon dokteren!

(Foto: Leszek Glasner/Shutterstock)

Volg ons