En route!

Posted on 18-05-2015 in Corina de Feijter, Nieuws

COLUMN CORINA DE FEIJTER – Een klein tubetje tandpasta, reinigingsdoekjes, alleen maar dag en geen nachtcrème, in een minuscuul potje gestopt, lenzenvloeistof, zeep, dat is het wel zo’n beetje. Ik stop deze spullen straks allemaal in afsluitbare diepvrieszakjes. En die verdwijnen weer in mijn grote rugzak.

Slaapzak mee, matje is nog de vraag, zo min mogelijk kleding, geen boek. Wat, geen boek, ik lees juist altijd zo graag tijdens de vakantie. Vermoedelijk val ik elke avond zo in slaap, moe als ik zal zijn van de frisse buitenlucht en de kilometers met bepakking.

Lang niet gedaan, de laatste keer was lopen naar Machu Picchu, de Incastad in Peru, meer dan twintig jaar geleden, schat ik in. Ik herinner me vooral nog de verschrikkelijke spierpijn, omdat de laatste van de drie dagen lopen vooral dalen was met veel trapjes. We droegen onze eigen tent en eten. Ik barstte aan het eind van de tweede dag in huilen uit; ik was moe, het was mistig en ik gleed steeds uit. Mijn lief sprak de legendarische woorden: Het is nu niet het moment om te gaan huilen! Afijn, ik heb het gehaald.

Als u dit leest, ben ik met man en vriend aan het lopen in de Bourgogne. Vriend heeft achthonderd kilometer voor de boeg en wij vergezellen hem voor een paar dagen.

Vlak voor ons vertrek lees ik een interview met trendwatcher Adjiedj Bakas die af en toe ook zijn licht laat schijnen over de zorg. Hij heeft een vitaliteitscoach die zijn lijf goed in de gaten houdt. Deze man scant hem op stress en werkt met kruiden en elektriciteit. Ik probeer me voor te stellen hoe die stress gemeten wordt. Vast met een app. Ik kan het niet laten te googlen en lees dat deze coach een levende bloedanalyse uitvoert. Het is een alternatief voor het standaard bloedonderzoek. Door het bloed direct na het afnemen te onderzoeken, kunnen er dingen aan het licht komen die in het standaardonderzoek verhuld blijven, lees ik op de site van iemand die zich de hippe vegetariër noemt en die deze coach heeft bezocht.

Zoiets is allemaal niet aan mij besteed. Ik voel goed aan mijn lichaam wanneer ik stress heb: wakker worden met stijve nekspieren bijvoorbeeld. Maar ook humeurig, snauwen en vooral ongedurig.

Ik ben mijn eigen vitaliteitscoach. ‘Ik wandel dus ik ben’, zegt beeldend kunstenaar herman de vries die zich laat inspireren door de natuur. Hij vertegenwoordigt ons land tijdens de Biënnale in Venetië die onlangs is geopend.

Allez, en route!

PS herman de vries spelt zijn naam met kleine letters ‘om hiërarchieën te vermijden’.

Corina de Feijter is al jaren zelfstandig journalist en werkt voor diverse vak- en bedrijfsmedia in zorg en welzijn. Mensen ontmoeten, hun bijzondere verhalen, ideeën of dromen optekenen, daaruit haalt ze veel voldoening. Als vaste medewerker van Zorgenz vertelt zij hier wat ze daarbij persoonlijk opmerkt. Schrijven is haar passie. Haar profiel is te lezen op LinkedIn.

(Foto bovenin: Olga Danylenko/Shutterstock)

Volg ons