Achter de voordeur

Achter de voordeur

Datum: 18 februari 2015

zorg_aandacht_zorgenzCOLUMN CORINA DE FEIJTER – In 2012 had ik een interview met Marian Kaljouw, toen zij afscheid nam als voorzitter van V&VN, de beroepsorganisatie van verpleegkundigen en verzorgenden. Ze vertelde dat ze met veel plezier terugkeek op de werkbezoeken door het hele land, waar ze eigenlijk geen tijd voor had maar het toch deed en daar veel voor terugkreeg. Natuurlijk ging ze ook op stap met een wijkverpleegkundige.

Ze zei: “Zo ontroerend en heel indrukwekkend. Ik herinner me dat ik samen met de wijkverpleegkundige via de achterdeur door de keuken bij een mevrouw binnenkwam. Je ziet familiefoto’s en komt direct in hun persoonlijke levenssfeer. Dat vertrouwen krijg je van mensen die kwetsbaar en afhankelijk zijn. Daar draait het om.”

We zijn drie jaar verder. Nu schuif ik aan de keukentafel met diverse wijkverpleegkundigen. Om te horen hoe het hen vergaat. Hoe is het om zelf weer te mogen indiceren? Hoe verlopen de gesprekken met mensen die onzeker zijn vanwege alle veranderingen?

Ik zie enthousiaste en zelfverzekerde vrouwen. “Ik voel me net Baantjer als ik bij iemand binnenkom”, zegt de een. Het is steeds weer afwachten wat ze achter de voordeur aantreffen. Hun generalistische blik komt dan goed van pas. Nee, het is niet gemakkelijk en een hele verantwoordelijkheid, om samen met de cliënt uit te zoeken wat iemand nodig heeft. Dat zeggen ze eerlijk. Maar allemaal benadrukken ze ook: fijn dat we ons vak weer terughebben en zelfstandig kunnen handelen.

Deze wijkverpleegkundigen laten mij toe in hun werk, delen wat goed gaat en wat beter kan. Hun verhalen schrijven zich als vanzelf. De woorden van Marian Kaljouw krijgen extra betekenis. De wijkverpleegkundige is terug. En hoe! Of is ze eigenlijk nooit weggeweest?

Wat me vooral zal bijblijven van deze gesprekken is hun betrokkenheid. Het doet me opnieuw denken aan wat Marian Kaljouw me in datzelfde interview zei: “Je moet een belangrijke eigenschap hebben, waardoor je een verpleegkundige kunt zijn die het verschil maakt: je moet van mensen houden.”

corina_de_feijter_zorgenzCorina de Feijter is al jaren zelfstandig journalist en werkt voor diverse vak- en bedrijfsmedia in zorg en welzijn. Mensen ontmoeten, hun bijzondere verhalen, ideeën of dromen optekenen, daaruit haalt ze veel voldoening. Als vaste medewerker van Zorgenz vertelt zij hier wat ze daarbij persoonlijk opmerkt. Schrijven is haar passie. Haar profiel is te lezen op LinkedIn.

(Foto bovenin: Light Hunter/Shutterstock)

Gerelateerde berichten

  • Samen buuvenSamen buuven COLUMN CORINA DE FEIJTER - Het is druk met aanmeldingen bij Humanitas Amsterdam/Diemen, […]
  • En route!En route! COLUMN CORINA DE FEIJTER - Een klein tubetje tandpasta, reinigingsdoekjes, alleen maar […]
  • RolmodelRolmodel COLUMN CORINA DE FEIJTER - Wat heb je toch een interessant beroep, mailde mijn oudste […]
  • CroissantsCroissants COLUMN CORINA DE FEIJTER - Dat is dan duidelijk: ik heb de afgelopen week tien jaar van […]
  • Geen gelikt verhaalGeen gelikt verhaal COLUMN CORINA DE FEIJTER - Voor goede verhalen moet je de straat op. Dit advies kreeg ik […]

Author: Zorgenz

Share This Post On

Submit a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *