De schuld van de zorgverzekeraar

Posted on 06-01-2015 in Hans Melief, Nieuws, Topbericht

COLUMN HANS MELIEF – Het geluid dat de zorgverzekeraars veel te veel macht (en winst) vergaren klinkt de laatste maanden steeds luider. Maar zoals altijd ligt het probleem, en dus ook de oplossing ervan, niet aan één kant. We hebben eendrachtig samengewerkt aan een vastlopend en niet te betalen zorgsysteem. De bal bij één partij neerleggen is te eenvoudig.

Iedereen kent de driehoek patiënt-zorgverlener-zorgverzekeraar wel. Ieder van deze drie heeft het nodige gedrag vertoond dat er toe geleid heeft dat we staan waar we nu staan. Aan deze driehoek kunnen we de overheid rustig toevoegen zodat we het voortaan over een vierkant kunnen hebben. De ‘schuld’ van de zorgverzekeraar is genoeg besproken in de verschillende artikelen en het is inderdaad geen goed idee om de macht van deze groep verder uit te breiden door de vrije artsenkeuze te schrappen omwille van vermeende efficiency.

Dan de zorgverlener. Op individuele basis zijn vrijwel alle zorgverleners die ik ken sterk gericht op het welzijn van hun patiënt. Zo gauw zorgverleners zich echter organiseren gaan er andere belangen spelen. Het belang van de discipline of beroepsgroep. Dit hebben we bijvoorbeeld zien gebeuren bij de vorming van eerstelijns zorggroepen. In het denken begon de zorggroep als multidisciplinaire groep om de mensen met diabetes de beste zorg tegen een goed tarief te bieden. Wat we nu vaak zien is dat binnen de zorggroep huisartsenzorg wordt ‘geleverd’. Fundusfotografie, voetcontrole en mondjesmaat voedingsadvies worden los van elkaar ‘ingekocht’ en erger nog, los van elkaar uitgevoerd. Bewegen is nooit opgenomen in het zorgprogramma omdat de zorgverzekeraars daar niet voor willen betalen. Door het terzijde geschoven gezamenlijk belang van de eerste lijn en eerder onderlinge concurrentie dan samenwerking komt men niet tot één sterk standpunt.

“Na 45 jaar werken heb ik er recht op dat ik tot mijn dood verzorgd wordt.” Dit zijn de letterlijke woorden van iemand die ik van zeer nabij ken. In deze mening staat hij niet alleen en het is ten aanzien van veel meer onderwerpen te horen. Een grote focus op rechten zorgt ervoor dat we ongelimiteerde zorg eisen. Ook bij ons burgers en patiënten mag wel iets veranderen. Iets minder de cliënt zijn maar iets meer zelf de oplossing zoeken is gepast. Alleen dàn kunnen we de zorg blijven betalen voor mensen die het hard nodig hebben.
Vadertje staat heeft ons geleerd dat we bij hem aan kunnen kloppen als het even niet goed gaat. We hebben onze eigenheid, zelfstandigheid en creativiteit laten opslokken door het collectief dat we samen vormen en overheid zijn gaan noemen. Als we ons realiseren dat wij allen zowel zorgverzekeraar, patiënt, zorgverlener en overheid zijn, werkt het vierkant goed en is het cirkeltje weer rond.

Hans Melief is projectleider en adviseur bij www.praktijkmetbeleid.nl. Voorheen was Hans werkzaam in de zorg voor verstandelijk gehandicapten, welzijn en eerste lijn.

(Foto: Lustrator/Shutterstock)

Volg ons