Participatie kan wel!

Posted on 23-05-2016 in Hans Melief, Nieuws, Topbericht

COLUMN HANS MELIEF – In de laatste weken horen we veel over de grenzen die aan participatie en zelfmanagement zitten. Het is een reactie op de trend van de laatste jaren om patiënten/cliënten nadrukkelijk bij hun behandeling of verzorging te betrekken. Je zou bijna denken dat deze grens nieuw is, maar dat is hij natuurlijk niet. Het gaat om maatwerk waarbij het bereiken van een zo groot mogelijke zelfredzaamheid het doel is. Op dat gebied is er nog een wereld te winnen.

We pakken er gewoon een alledaags praktijkvoorbeeld bij van wat ik afgelopen week meemaakte. Mijn Schoonmoeder krijgt op tweede pinksterdag haar tweede beroerte. Haar eerste was in 2003. Ze wordt opgenomen in het ziekenhuis waar men heel voortvarend met de behandeling begint en ook direct een start maakt met het reactiveren van mijn schoonmoeder. Dat betekent dus bed uit, wandelen door de gang, in een stoel zitten, zelf wassen, zelf eten, alles onder (zeer) deskundige begeleiding.

Na vier dagen is er een plekje vrij op een revalidatie-afdeling in een verzorgingshuis en daar begint het bij binnenkomst al direct niet zo best. In de kale kamer staat of hangt, naast een bed en een trolley, helemaal niets. Een kapotte tv wordt weggehaald. In het intakegesprek richt de verpleegkundige zich voor een groot deel op dochter en schoonzoon. Hierbij gaat het over de gang van zaken op de afdeling waar “mevrouw” nu verblijft.  Een stoel staat er niet in de kamer en het enige lichtpunt kan alleen vanaf de gang aan- en uitgedaan worden. “Mevrouw” is dus veroordeeld tot zitten of liggen op haar bed, wordt niet aangesproken op wat ze kan, wordt gevraagd zich aan te passen aan de gang van zaken en over licht en donker gaat iemand anders.

Bovenstaande lijkt mij een prima recept om van een individu met een zwak moment voor lange tijd een patiënt te maken. Terwijl we juist het omgekeerde willen. Het stimuleren van zelfredzaamheid en participatie staat of valt bij de juiste benadering van een persoon en dat is met respect voor iemands (on)vermogen en eigenheid.

Hans Melief is projectleider en adviseur bij www.praktijkmetbeleid.nl. Voorheen was Hans werkzaam in de zorg voor verstandelijk gehandicapten, welzijn en eerste lijn.

(Foto: Marlinde/Shutterstock)

Volg ons