Wijkverpleging Goes: “Kleinschalig en persoonlijk”

Posted on 26-10-2014 in Nieuws, Wijkverpleging

IN 2015 CONTRACT MET CZ – Vier Zeeuwse verpleegkundigen werken sinds twee jaar samen in de Zorgmaatschap Goes. Ze verlenen wijkverpleegkundige en palliatieve zorg. Margreet Roijers vertelt over hun samenwerking en wat daarbij komt kijken. “Doordat we 24 uur per dag bereikbaar zijn en met maximaal vier mensen de zorg leveren, zijn we een aanvulling op het reguliere zorgaanbod, zeker daar waar het complexe zorgvragen betreft.”

Wat voor zorg verlenen jullie, wat zijn jullie uitgangspunten?
“De cliënt staat bij ons centraal. Doordat we geen overhead hebben en maar met vier mensen zijn, zijn wij heel flexibel. We kunnen door de korte lijnen snel reageren op de veranderingen in de zorgvraag. We weten dat de meeste cliënten het niet prettig vinden als er veel verschillende zorgverleners bij hen thuis over de vloer komen. Daarom komen we minimaal met z’n tweeën en maximaal met zijn vieren. Dit is afhankelijk van de omvang en duur van de zorgvraag. We kunnen de situatie en het uitgezette beleid van de huisarts – werkt iets wel of niet? – goed volgen. Mocht het nodig zijn, dan leveren wij ook ’s nachts zorg. Dit kunnen korte zorgmomenten zijn en soms een hele nacht. Een hele nacht is bijna nooit nodig, omdat wij 24/7 bereikbaar zijn. Onze zorg en werkwijze geven cliënten een veilig en vertrouwd gevoel.

Palliatieve zorg zit ook in jullie aanbod
Palliatieve zorg verlenen is voor ons een bewuste keuze geweest. We kijken kritisch welke zorg er nodig is. 24 uur bij de cliënt aanwezig zijn, is volgens ons in heel veel gevallen niet nodig. Deze zorg leveren wij dan ook niet. Meer zorg is echt niet altijd beter. Zeker in de laatste levensfase vinden wij het niet nodig om prominent aanwezig te zijn. Mensen hebben in zo’n intieme situatie ook privacy en rust nodig. Natuurlijk zijn er situaties dat het onontkoombaar is, maar vaak kunnen mensen met hulp van mantelzorg veel opvangen of dingen aanleren. We hechten eraan om onze zorg gericht in te zetten. Samenwerken met mantelzorgers en hen coachen is voor ons als vanzelfsprekend. Dat doen we al lang. We kijken wat er is aan mantelzorg, wat die kan en hoe we elkaar kunnen versterken. We lopen daarmee voorop en anticiperen daarmee op het nieuwe beleid, waarin mensen wordt gevraagd meer beroep te doen op hun directe omgeving.”

Hoe is jullie maatschap ontstaan?
“Ik werkte als zelfstandige via bemiddelingsbureaus, maar ik vond dat er veel geld aan de strijkstok bleef hangen. Dat begrijp ik aan de ene kant wel, ook dat is ondernemerschap. Ondertussen ontmoette ik Anneke en dat klikte goed en we zijn gaan samenwerken. Wij wilden het zelf gaan regelen. In 2010 wilden we meedoen met een aanbesteding van het zorgkantoor. We hebben ons toen als maatschap ingeschreven en als zodanig een erkenning als zorginstelling gevraagd. Deze hebben we in 2010 gekregen. Maar het meedoen met de aanbesteding van het zorgkantoor bleek veel werk. Inmiddels ging de pilot van start, waarin zelfstandigen een contract met het zorgkantoor konden krijgen. Hier hebben we aan meegedaan. In 2012 kwam Ellen bij de maatschap en in 2013 Martien. Inmiddels werken we dus bijna twee jaar met zijn vieren samen in deze maatschap. We hebben individueel een contract met de zorgverzekeraar.”

Dit klinkt allemaal simpel, maar er komt vast veel bij kijken.
“Dat klopt, je moet er echt voor gaan als je kiest voor het ondernemerschap. Je moet alles volgen, keuzes maken wat je wel en niet wilt. Je moet je profileren als maatschap, goed laten zien wat je doet en hoe je dat doet. We vertellen steeds dat we een aanvulling zijn op het reguliere aanbod. Ook met de huisartsen en ziekenhuizen hebben we contact gelegd en verteld wat we doen. Profileer je als ondernemer, dat is echt belangrijk. Dan is er echt wat mogelijk bij zorgverzekeraars.”

Hoe is jullie financiering nu geregeld en hoe is dat gelukt?
“Wij hebben voor dit jaar een contract via de pilot met het zorgkantoor. Verder leveren we zo nu en dan verpleegkundige zorg in de thuissituatie in restitutie. Voor volgend jaar hebben we inmiddels het contract ondertekend met CZ, waarbij onze maatschap gecontracteerd is. In het inkoopdocument wijkverpleging binnen de Zorgverzekeringswet van CZ stond onder andere de verplichting in om als ZZP-er niveau 5 te hebben. Alleen Ellen heeft niveau 5. We hebben toen besloten om mee te gaan doen als nieuwe zorgaanbieder. We hadden immers onze erkenning als zorginstelling nog. We moesten een ondernemingsplan en andere verplichte zaken aanleveren.”

Moet je de zorgverzekeraars overtuigen?
“Voor hen is het makkelijker om een grote zorgaanbieder te contracteren. We kregen in een gesprek met VGZ te horen dat het lastig is om kleine aanbieders een contract te bieden, omdat zij niet in hun systemen passen. Volgens mij wil je het dan niet. Als we als mens naar de maan kunnen vliegen, dan moet het toch ook mogelijk zijn om de systemen aan te passen”, antwoordde ik. “Volgens mij ligt er voor zorgverzekeraars een kans als ze ons als kleine zorgaanbieder contracteren. Verzekerden worden steeds mondiger en kritischer. De zorg die wij leveren kan voor hen een reden zijn om over te stappen naar een andere zorgverzekeraar, misschien nu nog niet maar wel over een paar jaar.”

Hebben jullie wensen voor de toekomst?
“We hebben niet de ambitie om verder te groeien. We zouden het wel fijn vinden als zelfstandigen onze aanpak en werkwijze elders in het land navolgen. De vorm is dan niet belangrijk, wel de werkwijze. Er zijn zeker mogelijkheden, dat is onze boodschap richting onze collega’s. Maar stel je wel op als ondernemer! De beste beloning voor ons zijn de positieve reacties van cliënten op onze website, daar doen we dit uiteindelijk allemaal voor.”

Corina de Feijter

Dit is de website van de Zorgmaatschap Goes.

(V.l.n.r. Anneke Versluijs, Margreet Roijers, Martien ter Veen en Ellen Koopen. Foto: John de Kok/De Bevelander)

Volg ons