Monitor contractering wijkverpleging: contracteren moet lonen

Posted on 01-05-2018 in Actueel, Nieuws, Wijkverpleging

In de contractering van wijkverpleging gaat veel goed. Dit signaleert de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) in de monitor contractering wijkverpleging. Wat beter kan: in contracten voor wijkverpleging is nog onvoldoende aandacht voor de aard en ernst van de zorgvraag. Bovendien baseren zorgverzekeraars hun tarieven op gegevens uit het verleden, terwijl de zorgvragen steeds complexer zijn geworden. En de NZa noemt het geen goede ontwikkeling dat steeds meer zorgaanbieders van wijkverpleging bewust geen contract afsluiten.

Het is belangrijk dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders samen afspraken maken. Zo krijgt de patiënt uiteindelijk betere zorg. Zorgverzekeraars regelen bijvoorbeeld achtervang voor kinderen die ernstig ziek zijn en thuis verpleging nodig hebben. Als er wachtlijsten ontstaan voor deze medische kindzorg thuis, zorgt de zorgverzekeraar dat deze patiënten door een andere aanbieder kunnen worden geholpen. Zonder contractafspraken was dit niet gelukt. Daarnaast organiseren zorgverzekeraars met gecontracteerde aanbieders de niet-planbare zorg in de regio’s.

Passende tarieven ontbreken nog
Er is  ook ruimte voor verbetering. Zorgverzekeraars en zorgaanbieders besteden in de contracten voor wijkverpleging bijvoorbeeld nog niet genoeg aandacht aan de aard en de ernst van de zorgvraag van mensen die thuis zorg nodig hebben. In de tarieven en volumeafspraken houden ze daarnaast onvoldoende rekening met de steeds complexer wordende zorgvragen. Zorgverzekeraars baseren hun tarieven op gegevens uit het verleden. Zorgaanbieders bieden zorgverzekeraars op hun beurt te weinig inzicht in de zorg die zij leveren. Dat maakt het lastig om tot passende tarieven te komen.

‘Minder contracten geen goede ontwikkeling’
Uit het NZa-onderzoek blijkt tevens dat steeds meer zorgaanbieders van wijkverpleging bewust geen contract afsluiten met één of meer zorgverzekeraars. In 2018 gaat het om 19 procent van de zorgaanbieders. De NZa vindt dit geen goede ontwikkeling. ‘In een contract tussen zorgaanbieder en zorgverzekeraar kunnen naast afspraken over de kosten ook afspraken over de kwaliteit en de toegankelijkheid van de zorg worden gemaakt. Dit komt de patiënt ten goede.’

Contracteren moet lonen
De NZa stelt dat contracteren moet lonen voor zowel zorgaanbieder als zorgverzekeraar. ‘Daarom bekijken we de mogelijkheden om met onze regelgeving en ons toezicht het afsluiten van contracten te stimuleren. Wij werken daarnaast aan een nieuw bekostigingssysteem voor de wijkverpleging dat moet leiden tot inzicht en passende tarieven.’

Bijcontracteren
Zorgverzekeraars maken budgetafspraken met zorgaanbieders. Als het budget gedurende het jaar op raakt, moeten zij opnieuw in gesprek om nieuwe afspraken te maken. De NZa ziet dat dit steeds eerder in het jaar gebeurt, maar deze bijcontractering loopt niet altijd even soepel. ‘Wij denken dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders dit met goede afspraken kunnen verbeteren. Wij zien verder dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders in het algemeen nog meer kunnen doen om voor elkaars vragen bereikbaar te zijn. Daarmee bieden zij elkaar meer zekerheid in het contracteerproces’, aldus de NZa.

Lees hier de ‘Monitor contractering wijkverpleging’

(Foto: rapport NZa)

Volg ons