Posted on 07-03-2018 in Actueel, Bedrijfsvoering, Nieuws, Topbericht

Samenhangende zorg, netwerken, ketenzorg, regiozorg, transmurale zorg: alle pijlen wijzen naar het belang van samenwerking in de zorg. Maar uit KPMG-onderzoek blijkt dat bijna de helft van de zorgbestuurders aangeeft dat financiële prikkels ontbreken om pro-actief binnen én buiten de keten samen te werken. Tevens wordt de samenwerking tegengewerkt door bestaande schotten tussen de verschillende geldstromen met verschillende eigenaren. En zorg wordt nog onvoldoende verplaatst van de tweede naar de eerste lijn. 

Het KPMG-rapport ‘Wie doet het met wie in de zorg’ pleit daarom voor samenwerking tussen partijen in de regio. Maar tegelijk óók voor stevige centrale regie. Hoewel het rapport in eerste instantie kijkt naar de knelpunten in de medisch specialistische zorg, benoemt het tevens knelpunten in de gehele gezondheidszorg, omdat onderdelen nu eenmaal met elkaar samenhangen. Daarom is dit rapport interessant voor iedereen die direct te maken heeft met de gezondheidszorg in ons land.

Onvoldoende inzet op ict
Zo toont het onderzoek aan dat data en technologie onvoldoende worden ingezet om de kwaliteit van de zorg te verbeteren en het zorggebruik te verlagen. Er gaat tijd en geld verloren aan het overdragen van informatie tussen zorgaanbieders onderling. Er is een digitale strategie nodig met aandacht voor uitwisseling van data met patiënten en andere zorgprofessionals.

Substitutie
Het rapport benoemt tevens de mogelijkheden van substitutie, zoals diagnostiek. Dit wordt vaak nog in het ziekenhuis gedaan, terwijl het technisch mogelijk is om dit in de eerste lijn of zelfs thuis te doen. Ziekenhuizen moeten zo veel mogelijk zorg overlaten aan lokale zorgcentra, zoals de huisartsen. KPMG noemt daarbij wel als aandachtspunt: ‘Realiseer je ook dat verplaatsen van zorg naar thuis of de huisarts desinvesteringen oplevert voor ziekenhuizen. Bied daar een vangnet voor.

Houdbaarheid en beschikbaarheid zorg staat onder druk
Het rapport waarschuwt voor de ontwikkelingen. Door tekorten op de arbeidsmarkt en toenemende zorgvraag van bijvoorbeeld ouderen, komt de beschikbaarheid van de zorg voor de burger onder druk te staan. Ook door de groei van de kosten, ondanks beleidsinterventies, komt de houdbaarheid van het huidige zorgstelsel verder in het gedrang. Kwalitatief goede en toegankelijke zorg tegen acceptabele kosten kan dan niet langer worden gegarandeerd. Het risico is dat dit ten koste gaat van de solidariteit. Niet ingrijpen betekent dat een verdere verhoging van het eigen risico of inperking van de aanspraken in de basisverzekering op de loer ligt.

Conclusies en actiepunten
Heel beknopt samengevat, noemt het rapport de volgende conclusies en actiepunten:

Conclusies
Medisch specialistische zorg slibt dicht
Niets doen is geen optie
Warme transformatie is nodig
Verandering gaat nog te traag

Actiepunten
Optimaliseer financiële prikkels (maar gooi het roer niet compleet om)
Benut de mogelijkheden van data en technologie
Voer centrale regie op decentrale (warme) transformatie

(Tekening: Shutterstock)

Volg ons