Hiervoor is het systeem niet gemaakt…!

Posted on 13-11-2016 in Columns, Jurriën Wind, Nieuws, Topbericht

COLUMN JURRIËN WIND – De laatste weken zijn er in mijn mailbox een aantal uitnodigingen binnengedruppeld om te komen nadenken over ‘de toekomst van de huisartsenpost’. Op de HAP dreigt werkplezier verloren te gaan, zijn diensten (voor praktijkhouders) bijkans onverkoopbaar en woedt meer en meer de discussie ‘wat spoed is en wat niet?’

Waarvoor zijn patiënten welkom op de HAP en wanneer is dat niet zo? Dit is een wezenlijk probleem en ik heb twee HAP ’s geantwoord om eens ‘mee te komen vergaderen’ en te kijken waar de oplossingen gevonden kunnen worden. Hiernaast heb ik de laatste weken waargenomen als huisarts in West-Brabant. West-Brabant is bij mij niet ver vandaan maar toch eigenlijk ook weer wel. Dat hangt af van het moment van de dag. Gaat er in ons land een brug kapot, regent het een beetje: Nederland staat stil. A16, A17, A59, geen auto meer tussen te krijgen! Sluiproutes dan maar, ook die raken verstopt. Provinciale wegen? Ook één rij met blik. Nederland komt tot stilstand wanneer er even iets in het (verkeers)systeem niet werkt. We bedenken oplossingen (meer/bredere wegen, spitsstroken, toegangscontroles) maar dat is met onze manier van leven, onze ‘manier van (willen) zijn’, roeien tegen de stroom in.

Iedereen lijkt het de normaalste zaak van de wereld te vinden dat we iedere dag maar op en neer forensen van pak ‘m beet Eindhoven naar Amsterdam. Maar dat is natuurlijk niet zo (normaal): daar is het systeem, daar is Nederland niet voor gemaakt. En het wordt alleen maar gekker, het wordt alleen maar erger: na ‘even naar IKEA’, is nu het ‘electronisch boodschappen doen bij Albert Heijn’ over ons gekomen – ik zie die bestelbusjes rijden en vraag me af waar het eind van die file is…?

Dan de huisartsenpost. Ook daar is het file! Ook hier heeft internet en het ‘twentyfourseven-denken’ zijn intrede gedaan en meent Jan & alleman voor alles en nog wat langs te kunnen komen. Kan dat? Nee, daar is het systeem niet voor gemaakt! De huisartsenpost is bedoeld voor spoed, voor zaken die niet tot morgen kunnen wachten: voor benauwdheid, voor pijnklachten, voor verwondingen, trauma’s en sportblessures, voor kinderen met (onbegrepen) koorts. Leidend daarbij voor triagisten, zij die de telefonische beoordeling doen, is hoelang ‘iets’ (de klacht) bestaat. Mensen die al drie weken hoesten, hoeven in principe niet naar de HAP te komen. Drie weken hoesten, da’s een klus voor de eigen huisarts. ‘Maak maar een afspraak voor morgen!’ Voor dat soort problematiek is het systeem (huisartsenpost) niet gemaakt.

Maar hier bevindt zich het hellend vlak. Hier kan de oorsprong en het systeem van de huisartsenpost (spoedzorg) botsen met het ‘twentyfourseven-denken’ dat een heleboel Nederlanders in de huidige tijd niet vreemd is. Argumenten als ‘ja, waar betaal ik anders premie voor?’ of de wat minder mooie frase ‘mot ik je komen halen….?’ kennen alle huisartsen die dienstdoen wel. Ik kan u verzekeren dat triageren op een HAP geen gemakkelijke functie is…

In tijden dat er meer (zorg) naar de eerste lijn verplaatst wordt, dat er meer op ons huisartsenbordje gelegd wordt, is dit geen gemakkelijk probleem. Hoe kan de HAP ontlast worden zonder dat aan de oorspronkelijke functie (‘spoeddienst’) getornd wordt? In mijn ogen zou de overheid daar een voorlichtende en ‘opvoedende’ rol kunnen spelen: ‘twentyfourseven’ is niet altijd normaal…!?

(Foto: Alex White/Shutterstock)

Volg ons