Wijkverpleegkundige Anita Kreuk: “We zijn een wijkteam pur sang”

Posted on 06-03-2015 in Wijkverpleging

Anita Kreuk merkt dat haar dagelijkse werk als wijkverpleegkundige in het zorgteam verandert. Daarnaast werkt ze sinds vorig jaar al in een sociaal wijkteam. Dat wijkteam kan snel handelen, problemen bij de bron aanpakken en zo erger voorkomen. “We werken op basis van expertise en vertrouwen.”

Het is een overgangsjaar en zo ervaart Anita dat ook. In dit tweede gesprek met haar (het eerste verscheen op Zorgenz op 9 februari jl.) vertelt ze dat ze moet leren kijken met een nieuwe bril op. “Je wilt eigenlijk graag direct zorg bieden, dat ben je zo gewend. Nu moet ik eerst proberen of mantelzorgers zorgtaken over kunnen nemen. Lukt dat niet, dan kom ik pas in beeld. Ik vind dat nog lastig: alleen voor de noodzakelijke zorg langskomen. Vanochtend was ik bij een cliënt die zei dat ze niets kon vanwege pijn aan haar handen. Ze heeft geen kinderen of een sociaal netwerk waar ze een beroep op kan doen. Haar schoonzus wil wel helpen met het ontbijt, maar niet met douchen. Het bleek dat ze geen pijnmedicatie nam. Dat ze haar medicijnen wèl inneemt, daar ga ik nu eerst voor zorgen. Ik ben ook strenger dan vroeger, ik organiseer een week professionele zorg en hoop dat deze cliënt, als uit de evaluatie blijkt dat de medicijnen werken, het daarna zelf weer kan.”

Professioneel bewustzijn groeit
Anita heeft het gevoel dat ze wordt losgelaten. “Vroeger moest ik onderhandelen met het CIZ, maar ik heb nu meer vrijheid en ben de regisseur van de situatie. Ik zie kansen nu ik zelf mag indiceren. Ik kijk breder, ook naar leefstijl en naar de vraag achter de vraag.” Ze gebruikt de Zelfredzaamheidmatrix. Dat helpt om helder te krijgen wat er aan de hand is. Ze stuit bijvoorbeeld op financiële problemen. “Dat is belangrijk om te weten, want die problemen kunnen een behandeling of goede verzorging in de weg staan. Soms wil iemand het eigen risico niet aanspreken en geen verband aanschaffen of zo.”
Maar het (her)indiceren is veel werk, er komen ook nog nieuwe cliënten bij. “Het is soms lastig om te bepalen waar het verpleegkundig probleem thuishoort. Wel leuk om te melden, vind ik, dat ik mezelf er laatst op betrapte dat ik in contacten met collega’s uit de eerste en tweede lijn sprak over de interventies die ik heb ingezet. Voorheen zou ik gesproken hebben over acties of activiteiten, maar nu sluit ik meer aan bij de terminologie die mijn collega’s uit de eerste en tweede lijn gebruiken. Er groeit een professioneel bewustzijn, lijkt wel.”

Hoe krijgen we helpenden mee in dit proces?
De bedoeling is dat Anita en haar collega’s binnenkort starten met intervisie. “Dan kunnen we tips en trucs van elkaar leren, kennis doorgeven en bespreken hoe we een bepaalde situatie kunnen aanpakken. Daar kijk ik naar uit.” Anita doet haar best om ook de helpenden mee te nemen in de veranderingen en de nieuwe aanpak. “Ik leg steeds weer uit waarom het anders moet en hoe we dat kunnen doen.”

…………………………………………..“Laatst betrapte ik me erop dat ik met collega’s uit de eerste
…………………………………………..en tweede lijn sprak over de interventies die ik heb ingezet”

Deskundigheid ligt bij de professional
Anita Kreuk maakt deel uit van het sociaal wijkteam Oost. Dit bestaat uit professionals van diverse moederorganisaties die al jaren in dit gebied werken. Dat draait al een jaar en het gaat heel goed. “Onze neuzen staan dezelfde kant op, het bespaart ons veel werk. We werken op basis van vertrouwen en expertise. Ik kan mijn collega van de WMO vragen of hij voor een cliënt meer uren huishoudelijke hulp kan in plannen. Hij reageert dan als volgt: ‘Als jij zegt dat het nodig is, regel ik dat. Ik ga niet eerst zelf kijken.’ Dat is een wijkteam pur sang: heel pragmatisch, de deskundigheid ligt bij de professional. Dit bespaart de cliënt een hoop tijd en dubbel werk. Doordat we in hetzelfde gebied werken, dat we ook nog goed kennen, zijn we daadkrachtig.”

…………………………………………..“Ik leg steeds weer uit waarom het anders
…………………………………………..moet en hoe we dat kunnen doen.”

Goed bekend in de wijk
“Contacten met de huisarts zijn er al zo lang ik werk als wijkverpleegkundige. Ze zien me echt als een schakel en weten dat ik met een medische bril op kan kijken. Voor mijn collega’s van het maatschappelijk werk en het welzijnswerk ligt dat toch iets anders. Zij kunnen niet snel met de huisarts schakelen of praten over cliënten. Ik kan dat als wijkverpleegkundige wel. Ik merk dat we een bekend gezicht zijn in de wijk, omdat we er al zo lang komen. We kennen sommige families goed. We zijn een vooruitgeschoven post, kunnen snel in actie komen om erger te voorkomen, ook met inschakeling van de huisarts.”

Corina de Feijter

(Fotografie: Studio Oostrum)

Gedurende twaalf weken zit Zorgenz aan tafel met wijkverpleegkundigen. Het zijn gesprekken over wat dit beroep nu inhoudt, over de veranderingen die zich in 2015 aandienen, over de eisen die het werk aan de opleiding stelt, over de zinvolle zorg die wijkverpleegkundigen dicht bij de patiënt verlenen. Deze serie is mogelijk gemaakt door het ZonMw-programma Zichtbare schakel Opleidingsimpuls wijkverpleegkundigen.

Volg ons